مقدمه
امید، بسیار مهم است؛ چرا که باعث میشود تحمل لحظه حال، آسانتر باشد. اگر امید داشته باشیم که فردا روز بهتری خواهد بود، میتوانیم سختی امروز را تحمل کنیم!
نات هان
اگه داری این متن رو میخونی تبریک میگم تو زنده‌ای، این فرصتیه که بینهایت فرد دیگه که به وجود نیومدن یا مردن دوست دارن داشته باشند پس از این فرصتت استفاده کن، زندگی کن.
شاید این متن برای کسی که تو سختی هست یکم لوس باشه و نیاز هست یکم از اون حالت دربیاد بعد مفهوم این جمله رو بفهمه. جمله بهتر برای تویی که توی عمق درد و سختی هستی شاید این جمله ساده باشه که یکم تحمل کن همه رنجها و سختی ها از بین رونده هستند و اونقدر که ما تو ذهنمون ازشون میترسیم و رنج میکشیم تو واقعیت تلخ و بزرگ نیستند. باید بدونی هر چقدر درد و رنجت بزرگ باشه، آدمهایی بودند که رنجهای خیلی بزرگتر از تو تجربه کردند.. تو وضعیتهای خیلی بدتر صبور بودند و بعد تموم شده اون سختی و با سربلندی و غروری از اینکه تونستن از پس فشار و قلدری دنیا دارند راهشونو ادامه دادن. به قول فیلم سون و مجتبی شکوری زندگی شاید خیلی زیبا نباشه اما ارزش ادامه دادن و جنگیدن داره.
خیلی وقتها نا امیدی ما شاید نه به خاطر شرایط بد بیرونی بلکه ضعفهایی درون خودمون و باورهامون باشه. ممکن اس که آدم متوقعی هستیم و با مقایسه خودمون با یه سری اینفلوئنسر و ادمهای خاص انتظار یک زندگی بی نقص و فوق العاده رو داریم. شاید نپذیرفتیم که زندگی پر از رنجها و سختیهاست. شاید کسی که همین الان فک میکنی یک زندگی فوق العاده داره هم چند روز،ماه یا سال دیگه سختی بزرگی تو زندگیش پیش بیاد و تویی که الان تو رنج و سختی هستی زندگیت آسون و راحت بشه. از این موضوع میشه اینو برداشت کرد که خیلی وقتها دلیل افسردگی و نا امیدی ما مقایسه زندگی خودمون با دیگران است. الکساندر دوما نویسنده نویسنده فرانسوی میگه که خوشبختی و بدبختی ای وجود نداره اون چیزی که این حسها رو به ما میده مقایسه خودمون با دیگرانه.
.
دیدگاه متفاوت رواقیون نسبت به امیدوار بودن
چرا برای قسمتهای تلخ زندگیتان گریه میکنید، تمام زندگی شایسه گریستن است.
سنکا
رواقیون دسته‌ای از فلاسفه بودند یا میتوان گفت هستند که دیدگاهی شجاعانه در برابر سختی‌ها و رنجهای زندگی دارند. هدف رواقیون این است که انسان در برابر سخت ترین سختی ها و رنجها هم آرامش خود را از دست ندهیم و بر خود مسلط باشیم. از بزرگترین فلاسفه رواقی میتونیم به سنکا و مارکوس اورلیوس اشاره کنیم. رواقیون بر این تاکید دارند که سختی و دشواری زندگی را باید پذیرفت. آنها میگویند که رنجهای زندگی خارج از حد تحمل ما نیستند. یک رواقی سعی میکند همه اتفاقات بدی که ممکن است پیش آید را در نظر بگیرد ،زیرا بر این باور است که آن چیزی که بیش از خود اتفاق ما را مضطرب میکند غیر منتظره بودن آن است.
خیانت، فقر، مرگ عزیزان، بیماری و هزاران رنج و سختی دیگر ممکن است در مسیر زندگی ما قرار بگیرند. راه فراری از رنجهای زندگی نیست. آنها بر این باورند انسان عاقل کسی است که همه اینها را پیش بینی میکند. وقتی هرکدام از این موارد پیش می‌آید ناآرامی و اضطراب کنترل زندگی را از چنگ او در نمی‌آورد.
یک رواقی در خوشی و راحتی نیز دل به به شرایط نمی‌بندد. سعی میکند خوشحالی خود را در چیزی پایدار بیاید. مارکوس اورلیوس رواقی بزرگ میگوید: تقریبا هیچ چیز مادی برای رسیدن به سعادت لازم نیست، برای کسی که زندگی را عمیقا درک میکند. سعادتی که وابسته به نگاه ما باشد و در باورهای ما ریشه دارد به سادگی و با تغییر شرایط دستخوش تغییر نمی شود.
امید داشتن و قوی بودن در سختی ها
بهترین راه برای اینکه احساس نا امیدی نداشته باشی اینه که بلند شی و کاری انجام بدی. منتظر چیزای خوب نباش که برسند. وقتی بیرون بری و باعث چند تا اتفاق خوب بشی، دنیا را با امید پر میکنی و خودت هم امید رو حس میکنی.
باراک اوباما
اینکه میگن بهترین راهکار پیشگیری هست نه درمان به نظر خیلی حرف درستیه و اینجا هم صادقه. وقتی میبنی کم‌کم به احساسات منفی اجازه بروز میدی همونجا باید جلوشو بگیری و متوقفش کنی. اگه راه‌هایی که رفتی به جواب نرسیدن شاید به خاطر اینه که باید بیشتر تلاش کنی شایدم به خاطر اینه که راه تو راه دیگه ایه.
